Ψωμί

Είμαστε τόσο παθιασμένοι με τα ζυμάρια που “ξενυχτάμε” καθημερινά για να ζυμώσουμε το ψωμί, τα κουλούρια, τα κριτσίνια και τα κουλουράκια μας. Απολαμβάνουμε τη διαδικασία με όλες μας τις αισθήσεις. Από τη στιγμή που θα πιάσουμε το προζύμι, θα το ζυμώσουμε, θα το αφήσουμε να ωριμάσει, θα το πλάσουμε, θα του δώσουμε χρόνο πάλι, μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα μπει στο φούρνο και η μυρωδιά του ξεροψημένου ψωμιού και του ψημένου σουσαμιού θα μας ταξιδέψει, ακούγοντας τη φρατζόλα να “σκάει”.

Είμαστε τόσο παθιασμένοι με τα ζυμάρια που “ξενυχτάμε” καθημερινά για να ζυμώσουμε το ψωμί, τα κουλούρια, τα κριτσίνια και τα κουλουράκια μας. Απολαμβάνουμε τη διαδικασία με όλες μας τις αισθήσεις. Από τη στιγμή που θα πιάσουμε το προζύμι, θα το ζυμώσουμε, θα το αφήσουμε να ωριμασει, θα το πλάσουμε, θα του δώσουμε χρόνο πάλι, μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα μπει στο φούρνο και η μυρωδιά του ξεροψημένου ψωμιού και του ψημένου σουσαμιού θα μας ταξιδέψει, ακούγοντας τη φρατζόλα να “σκάει”.

Σε όλα μας τα ψωμιά  ζυμώνουμε με τη μέθοδο της αργής ωρίμανσης έτσι ώστε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρον τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του κάθε άλευρού, όπως αρώματα, διατηρησιμότητα, τραγανή κόρα.

Καθημερινά ξεκινάμε να ζυμώνουμε από τα χαράματα με τα πρώτα αχνιστά καρβέλια μας να βγαίνουν από το εργαστήριο μας στις 6 το πρωί και να μοσχομυρίζει η γειτονιά όπως παλιά.